بسم الله الرحمن الرحیم

لیلة القدر خیر من الف شهر

شب قدر از هزار ماه بهتر است .

شب های قدر فرارسید ، شب هایی که هرکسی با هر درجه از ایمانی انتظارش را می کشید که بیاید و باز در های رحمت الهی باز شود .

یکی از مهمترین اعمال این شب ها قرآن به سر گذاشتن است .

چه صحنه زیبایی که فردی با اعتقاد مهمترین اعتقادش را بر سر بگذارد و خدا را به همتای آن یعنی اهل بیت علیهم السلام قسم بدهد که از گناهانش بگذرد و حاجاتش را برآورده کند .

اما چرا چنین می کنیم ؟

این عمل نیز مانند بسیاری از اعمال عبادی نوعی نماد است و کسی که آن را برای پیروانش قرار داده به دنبال اثری فراتر از برآورده شدن حاجات فرد بوده است .

این عمل بیانگر این مطلب است که خدایا من با تمام وجود برای کلام و دستوراتت احترام قائلم و آن را بر سر خود می گذارم (در عرف نیز جایگاه هر چیز با ارزشی را سر می دانند .)

قرآن بر سر نهادن باید مقدمه ای برای قرآنی شدن و اهل بیتی شدن باشد .

اما چرا برخی هم زمان با قرآن بر سر نهادن احکام قرآن را زیر پا له می کنند .

نمی خواهم حضور این گونه افراد را زیر سئوال ببرم چه بسا اعمال آن ها در برخی موارد بهتر از مذهبیون باشد ولی این را هم نباید از یاد برد که انسان نسبت به تمام اعمال خود مورد سئوال قرار می گیرد . و قیامت اگر از ما پرسیدند که آیا اطلاعی از محتوای آنچه بر سر گذاشتی داشتی یا نه چه خواهیم گفت ؟

این کلام محدود به افراد بد حجاب نیست آن هایی هم که چشمانی بی بند و بار دارند ، آن هایی که مال حرام را به راحتی می خورند به خانواده شان ظلم می کنند ، با تکبر ند و آنها که زبانی بی چفت و بست دارند نیز مستثنا نیستند .

بیاییم با هم قرآن را شفیع خود قرار دهیم

التماس دعا