بى‏مناسبت نيست كه به قسمتى از احاديث اسلامى اشاره كنيم كه آنها نيز گروه‏هاى زيادى را كه ظاهرا در زمره مسلمانان و يا پيروان مكتب اهل بيت عليهم السّلام هستند را مطرود دانسته و آنان را از صف مؤمنان و شيعيان خارج مى‏سازد:

1- پيامبر اسلام صلّي الله عليه و آله وسلّم مى‏فرمايد:

من غش مسلما فليس منا.

آن كس كه با برادران مسلمانش تقلب و خيانت كند از ما نيست.

أمالي، شيخ صدوق، ص 515 .

2- امام صادق عليه السّلام مى‏فرمايد:

ليس بولى لى من اكل مال مؤمن حراما.

كسى كه مال مؤمنى را به گناه بخورد دوست من نيست.

كافي، شيخ كليني، ج 5 ، ص 314 .

3- پيامبر صلّي الله عليه و آله وسلّم مى‏فرمايد:

الا و من اكرمه الناس اتقاء شره فليس منى.‏

بدانيد كسى كه مردم او را به خاطر اجتناب از شرش گرامى دارند از من نيست.

خصال، شيخ صدوق، ص 14.

 4- امام صادق عليه السّلام فرمود:

ليس من شيعتنا من يظلم الناس‏.

كسى كه به مردم ستم مى‏كند شيعه ما نيست.

تحف العقول، ابن شعبة حراني ، ص 303 .

5- امام كاظم عليه السّلام فرمود:

ليس منا من لم يحاسب نفسه فى كل يوم .‏

 «1»:" كسى كه هر روز به حساب خويش نرسد از ما نيست.

اختصاص، شيخ مفيد، ص 26.

6- پيامبر صلّي الله عليه و آله وسلّم فرمود:

من سمع رجلا ينادى يا للمسلمين فلم يجبه فليس بمسلم‏.

 كسى كه صداى انسانى را بشنود كه فرياد مى‏زند اى مسلمانان به دادم برسيد و كمكم كنيد كسى كه اين فرياد را بشنود و پاسخ نگويد مسلمان نيست.

وسائل الشيعة (الإسلامية)، حر عاملي،  ج 11، ص 108.

7- امام باقر ع به يكى از يارانش به نام جابر فرمود:

و اعلم يا جابر بانك لا تكون لنا وليا حتى لو اجتمع عليك اهل مصرك و قالوا انت رجل سوء لم يحزنك ذلك و لو قالوا انك رجل صالح لم يسرك ذلك و لكن اعرض نفسك على كتاب اللَّه‏.

اى جابر! بدان كه تو دوست ما نخواهى بود تا زمانى كه اگر تمام اهل شهر تو جمع شوند و بگويند تو آدم بدى هستى غمگين نشوى و اگر همه بگويند تو آدم خوبى هستى خوشحال نشوى بلكه خود را بر كتاب خدا قرآن عرضه دارى و ضوابط خوبى و بدى را از آن بگيرى و بعد ببينى از كدام گروهى.

تحف العقول، ابن شعبة حراني، ص 284.

اين احاديث خط بطلاني است بر پندار كسانى كه تنها به اسم قناعت مى‏كنند و از عمل و ارتباط مكتبى در ميان آنها خبرى نيست. و به وضوح ثابت مى‏كند كه در مكتب پيشوايان الهى آنچه اصل اساسى و زير بنائى است همان ايمان به مكتب و عمل به برنامه‏هاى آن است و همه چيز بايد با اين مقياس سنجيده شود.

در پايان اين حديث را نيز اضافه كنيم كه اين راه سختي‌ها نيز دارد همان‌گونه كه در حديث آمده:

عن امير المؤمنين عليه السّلام : من أحبنا أهل البيت فليعد للفقر جلبابا.

كسي كه ما اهل بيت را دوست مي‌دارد بايد لباس فقر و سختي بر تن نمايد.